از فــــرش تا عـــــــــرش
خدایا! خوب می دانم که مرا در میان رنج هدایت می کنی، نه بر گرداگرد آن. حتی اگر از دل تاریکی بگذرم و دستت را نیابم، نمی ترسم؛ زیرا تو با منی. ای روح من! چرا افسرده ای؟ چرا این چنین پریشان گردیده ای؟ امیدت به او باشد.حتی در این حال هم او را ستایش خواهم کرد که او ناجی و خدایم است.. « یوهان اسمیت »
خط خطــی شده در سه شنبه 89/10/21ساعت
11:0 عصر به قلمِ فاطمــه یــــادگـاری ( ) |
