پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود:خداوند نور حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را پیش از آفرینش زمین و آسمانها آفرید.عرض شد:یا رسول الله! مگر حضرت فاطمه زهراء(سلام الله علیها) از جنس آدمیان نیست؟ فرمود:او حور است در قالب آدمیان.خداوند نور وی را در صلب آدم به ودیعت گذاشت و از صلب من بیرون آورد،هر گاه شوق بهشت میکنم، حضرت فاطمه زهراء(سلام الله علیها) را می بوسم. ⁽¹⁾ 

ابن عباس در خبر مفصلی از پیغمبر(صلی الله علیه و آله وسلم) نقل کرده که در ساق عرش نوری دیدم که فروزنده بود مانند حوریان بهشتی .پرسیدم کیست؟ گفتند: این دختر،«انسیه حوراء» است و او از میوه های بهشتی تکوّن یافته.

حوریه ای است بصورت انسیه و انسیه ای است به معنی حوریه و چون در بهشت را گشودند، بوی حضرت فاطمه زهراء(سلام الله علیها) را استشمام کردم.

مراد از حوریه این است که مانند انسان و انسیه،به کدورات عالم طبع،آلوده نشده و چون ملکه نوری است که به همه صور میتوان متشکل گردد.

اصل حورالعین ،از طبیعت ملک و نورانیت است و حضرت فاطمه زهراء(سلام الله علیها)،انسیه ای است که به نورانیت و روحانیت فرشتگان است.چون بشریت،مستلزم کثرت کثافات عنصری مادی است؛ حضرت فاطمه انسیه حوراء(سلام الله علیها) از کدورت طبیعت بشری دور و منزه است و او موجودیت بین فرشتگان و بشر است .

بدین جهت حضرت زهراء(سلام الله علیها) را «انسیه حوراء» گفتند که روح افزا و روح بخش و روح انگیز بود و در طینت سنخیتی او، کدورات و کثافاتی وجود نداشته است.

«انسیه حوراء»؛ یک فرشته ای بصورت ترکیب عنصری بشری است که در لطافت و ملاحت، حوراء و در صورت، بشری بود که آلوده به پلیدیهای مادی نشده است.⁽²⁾

(1) تفسیر الفرات،ص10.

(2) کتاب فاطمة الزهرا"س" صاحب ولایت کبر