یا الله ، یا محمد ، یا علی ، یا فاطمه الزهرا ، یا حسن ، یا حسین ، یا مهدی(عج) و تو ای ولی زمان یا روح الله و شما ای پیروان صادق شهیدان !

خدایا ! چگونه وصیت نامه بنویسم ؛ در حالی که سراپا گناه و معصیت و نا فرمانی ام . گرچه از رحمت و بخشش تو نا امید نیستم ، ولی ترسم از این است که نیامرزیده از دنیا بروم . می ترسم رفتنم خالص نباشد و پذیرفته ی درگاهت نشوم .

یا رب ، العفو ! خدا یا نمیرم در حالی که از ما راضی نباشی . ای وای که سیه روز خواهم بود . خدا یا ! چه قدر دوست داشتنی و پرستیدنی هستی ! هیهات که نفهمیدم . یا ابا عبدالله ، شفاعت !

آه ! چه قدر لذت بخش است انسان وقتی که آماده باشد برای دیدن ربّش و چه کنم که تهی دستم ؟ خدایا ! تو قبولم کن ! ...

سلام بر روح خدا ، نجات دهنده ی ما از منجلاب عصر حاضر، عصر ظلم و ستم ، عصر کفر الحاد ، عصر مظلومیت اسلام و پیروان واقعی اش . عزیزانم ! اگر شبانه روز شکرگزار خدا باشیم که نعمت اسلام و امام را به ما عنایت فرموده ، باز هم کم است . آگاه باشیم که سرباز صادق و راستین این نعمت شویم و خطر وسوسه های درونی و دنیا فریبی را بشناسیم و بر حذر باشیم که صدق نیت و خلوص در عمل ، تنها چاره ساز ما است... .

بدانید که اسلام ، تنها راه نجات و سعادت ماست . همیشه به یاد خدا باشید و فرامین خدا را عمل کنید . پشتیبان و از ته قلب مقلد امام باشید . اهمیت زیاد به دعا ها و مجالس یاد ابا عبد الله و شهدا بدهید که راه سعادت و توشه ی آخرت است... .

از همه ی کسانی که از من رنجیده اند و حقی برگردن من دارند ، طلب بخشش دارم و امید وارم خداوند مرا با گناهان بسیارم بیامرزد .

خدایا ، مرا پاکیزه بپذیر !

مهدی باکری

2/1/1363

خط خطــی شده در سه شنبه 88/3/5ساعت 1:44 عصر به قلمِ فاطمــه یــــادگـاری ( ) |