گاهي اوقات بايد قلمت را
قلم دلت را
قلم درد و دل هايت را
ببوسي بگذاري رو طاقچه دلت !

بايد يک کاغذي سفيد برداري
بچسباني دم در دلتنگيهايت
رويش هيچ چيز ننويسي
نه از درد
نه از غم
نه از تنهايي

هيچ چيز ننويس
بگذار هر که آمد نزديکت دلت
نفهمد
فقط آنکه بايد
ببيند تمام نوشته هاي ننوشته ات را . . .


بسيار قلمتون زيباست به دعوت بانو مريم سر زدم بهتون
موفق باشيد.