خدایا! به قلب بی قرارم آرامش ببخش

و توفان درونم را فرو نشان. خوب می دانیم

دنیا قادر نیست به ما آرامش دهد؛

ما را یاری کن که حقیقت وعده ی تو را

تجربه کنیم تا دیگر هیچ چیز نتواند آرامش

و صلحی را که ارزانی داشتی، از ما باز ستاند.

آنها که با اشکشان بذر افشانی می کنند،

با آواز سرور برداشت خواهند کرد.

آن که به گریستن ادامه می دهد،

بذرها را به بار می آورد.

و در حالی که بافه ها را با خود حمل می کند،

با نغمه ی سرور باز خواهد گشت.

وقتی که در رسیدن به آرزوهایمان دلسرد و

مأیوس می شویم، برای آنکه سرزنده

بمانیم، توکل به قدرت الهی می کنیم

که همان ستایش اوست.

«یوهان اسمیت»

خط خطــی شده در جمعه 89/11/8ساعت 10:57 عصر به قلمِ فاطمــه یــــادگـاری ( ) |